بازنویسی حکایات گلستان سعدی از نظم و نثر کهن به نثر نو 81
***
کسی که با افراد بد ، همنشینی کند ، هیچگاه از آن ها خوبی نخواهد دید و افراد بد بر او تاثیر خواهند گذاشت . حتی اگر فرشته با دیوان همنشین باشد ، خوی و خصلت آن ها می آموزد . از افراد بد و پلید نمی توانی کار های نیک و رفتار خوب بیاموزی !
***
به دنبال عیب جویی از مردم مباش . زیرا مردم را رسوا می کنی و دیگر کسی به تو اعتماد نخواهد کرد .
کسی که دانش می آموزد ولی به آن عمل نمی کند ، مانند آن است که زمین کشاورزی را شخم بزند اما تخم گیاهی در آن نکارد . او فقط زحمتی بی حاصل به خود داده است .
***
برای اظهار بندگی خالصانه و شایسته به درگاه الهی ، نخست باید نیت خود را خالص و درون و باطن خود را از آلودگی ها پاک کنی .
***
قوی ، جنگجو و چابک بودن دلیل توانا بودن در همه ی کارها و مشاغل دیگر همچون تجارت نیست . گاهی از پشت ، قامتی رعنا را می بینی اما پس از دیدن چهره شخص ، متوجه می شوی مانند مادر بزرگ ها پیر و فرتوت و نازیبا است . اگر خداوند برای تمام شب ها ارزشی همچون شب قدر (زمان نزول قران) را قائل می شد . شب قدر بی ارزش می شد . اگر از دل همه سنگ ها لعل بدخشان به دست بیاید ، آنگاه ارزش همه ی سنگ های معمولی با لعل بدخشان یکی می شود . راز ارزشمندی لعل در کمیاب بودن و سخت به دست آمدن آن است .
***
داشتن ظاهر زیبا ، به معنی داشتن باطن خوب و زیبا نیست . ملاک و معیار سنجش خوبی و بدی انسان ها ، درون و باطن آن ها است . ممکن است در طول یک روز بتوان به میزان دانش و ویژگی های ظاهری کسی پی برد اما باطن و طینت افراد را حتی پس از سال ها همنشینی شدن با آن ها نمی توان شناخت . پس از باطن افراد خبیث هیچگاه خود را ایمن مدان !