گفتار در ستایش خواجه ابو منصور بن محمد
وقتی خداوند یاور کسی باشد بطور حتم بخت و اقبال با اوستو شادکام و مشهور می شود خداوند به بنده شایسته خود در هر جایی نعمات خود را می دهدهمانطور که به سلطان ما و همه خدمتگزاران وسالاران درگاهش نعماتش را عطا کرده است .
یکی از بندگان نیک خداوندمرد حکیم ، زیرک ، بخشنده ، نیک اندیش ، خوش اخلاق ، سخنور ، ادیب و هنرمندپیروز و نیکبخت ، مورد اعتماد که در کارهایش مورد ستایش سلطان و مردم است، ابو نصر منصور محمد نام دارد . او خداوند نیکی با افکارش آسمانی است ، دوستدار دانش و به دنبال نیکنامی است ، حق مردم را می دهد و آزارش به کسی نمی رسد ، به دلیل فروتنی و بخشندگی دشمنی ندارد، خردمند است و کار ناپسندی نمی کند کلامی نافذ دارد و از حاتم طاعی بخشنده تر و از رستم جوانمرد تر است به زبان های مردمان هفت اقلیم همانند زبان مادریشبه زیبایی و سلیس سخن می گوید با اهل طراز و حجاز چنان سلیس و مسلط صحبت می کند که کسی شک نمی کند که از اهالی آن جا نیست به نثر و نظم همه زبان ها تسلط دارد به شیوایی با فارسی زبانان ، عر ب زبانان و ترک زبانان سخن می گوید ، در سخنوری و هنرمندی تواناست و در نبرد نیز شمشیرش برنده است ، پهلوانان بزرگ بسیاری را شکست داده و کشته است ، امین و مورد عتماد شاه و لشکریانش است ، رفتارش نسبت به کوچکتران و بزرگان با همسران خود مهربان و بسیار پسندیده است
حکیمان و هنرمندان در رشته های مختلف هنری و ادبی در اطراف او گرد آمده اند و از لطف و کرم او بهره مند می شوند ، اگر او نبود کسی به شاعران ارج نمی نهاد ، او حتی شاعرانی را که شعری نیکو نگفته اند مورد لطف قرار می دهد و هدیایی می بخشد تا شاعر شاد شود . سلطان نیز همه امور کشور را به او سپرده است زیرا کشورداری برایش کاری ساده است . ای بزرگمرد تو بخشنده و درای فضیلت هستی ، خدایا به این بزرگ خوش اخلاق جایگاهی والاتر ببخش و او را همیشه خوشبخت و پیروز بدار ، امیدوارم دنیا همیشه به وفق مرادش باشد و خداوند همیشه با او باشد